(210921, last night harvest full moon, en prinsjesdag, year of the metal ox, considered a calm, stable, and economically prosperous year)
In Nederland (Slauerhoff).
In Nederland wil ik niet leven,
Men moet er steeds zijn lusten reven,
Ter wille van de goede buren ,
Die gretig door elk gaatje gluren.
Ik ga liever leven in de steppen,
Waar men geen last heeft van zijn naasten:
Om ‘t krijsen van mijn lust zal zich geen reiger reppen,
Geen vos zijn tred verhaasten.
In Nederland wil ik niet sterven,
En in de natte grond bederven
Waarop men nimmer heeft geleefd
Dan blijf ik liever hunkerend zwerven
En kom terecht bij de nomaden,
Mijn landgenooten smaden mij; “hij is mislukt.”
Ja, dat ik hen niet meer kon schaden,
Heeft mij in vrijheid nog te vaak bedrukt.
In Nederland wil ik niet leven,
Men moet er altijd naar iets streven,
Om het welzijn van zijn medemensen denken.
In het geniep slechts mag men krenken,
Maar niet een facie ranselen dat het knalt,
Alleen omdat die trek mij niet bevalt.
Iemand mishandelen zonder rede
Getuigt van tuchteloze zede.
Ik wil niet in die smalle huizen wonen,
Die Lelijkheid in steden en in dorpen
Bij duizendtallen heeft geworpen…
Daar loopen allen met een stijve boord,
– Uit stijlgevoel niet, om te tonen
Dat men wel weet hoe het behoort –
Des Zondags om elkaar te groeten
De straten door in zwarte stoeten.
In Nederland wil ik niet blijven,
Ik zou dichtgroeien en verstijven.
Het gaat mij daar te kalm, te deftig,
Men spreekt er langzaam, wordt nooit heftig,
En danst nooit op het slappe koord.
Wel worden weerlozen gekweld,
Nooit wordt zo’n plompe boerenkop gesneld,
En nooit, neen nooit gebeurt een mooie passiemoord.
~ ~ ~
Een gedicht, ruim tien jaar na zijn dood gepubliceerd in de bundel Al Dwalend (1947), van een van neerlands grootste schrijvers Jan Slauerhoff; (Leeuwarden (een Fries !) 15/9/1898 – Hilversum 5/10/1936). Zijn hele leven had hij een zwakke gezondheid, in zijn jeugd leed hij erg onder astma, later kwamen daar nog meer klachten bij waaronder longontsteking, malaria, en een zware depressie door de dood van zijn stilgeboren dochtertje. Was werkzaam als scheepsarts op de grote vaart en deed zodoende veel landen aan in Azië waaronder China, Japan, Macau, Nederlands-Indië.
Wordt in de literatuur tot de stroming van neo-romantiek en magisch realisme gerekend. Op de leuke literaire website van Dietske Geerlings wordt een en ander goed verklaard door een 5 VWO leerling. Lees het stukje hier.
In een exlibris boek van H.R. Eisma van der Goes trof ik een handgeschreven kopie van het gedicht aan van voor 1940. Naast enige spelafwijkingen is opvallend dat de kopieerster het veelzeggende woord “mooie” in de laatste zin, per freudiaans ongeluk, heeft vergeten. Een kopie van de handgeschreven tekst is hieronder te vinden.
In de in deze blog verschenen serie Zij gingen oostwaarts… (gastauteur D.Eisma) is Slauerhoff eveneens opgenomen.
PS: Bij nalezing ontdekte de auteur van dit blogje dat de auteur van dit blogje een feitelijke onjuistheid heeft begaan. Vanzelfsprekend heeft het te maken met gehaastheid, en een zo is het wel goed genoeg, zo klinkt het wel aardig genoeg(e) instelling van de auteur van deze blog. U heeft al ontdekt waar het foutje zit, waarschijnlijk.
PS: Het gehele gedicht, met opdrachtvragen voor het onderwijs (begrijpend lezen), is door het literatuurmuseum ter beschikking gesteld en downloadbaar gemaakt:
–//–
PswApps28's Blog 
One thought on “In Nederland (Slauerhoff).”